Wouter Stips
In de vrolijke wereld van Wouter Stips vol liefde, poëzie, vrijheid en geluk, ontdek je – op het tweede gezicht – een diepere laag met betekenisvolle momenten uit het leven. Stips schildert speels en filosofisch in een persoonlijke beeldtaal universele waarden met thema’s als dood, afscheid, geboorte, het mysterie van het bestaan.
Stips’ verhalen op doek ontlokken een glimlach, ontroeren en voeren je mee naar het magische tijdperk van de vervlogen jeugd. In een intensief creatief proces laat hij spontaan en associatief kleuren, vormen en lijnen opkomen zodat hij er zelf door verrast wordt. Onbevangen en vrij, zonder een vooraf bedacht plan, stelt hij zich open voor energie die hij overbrengt op het doek. Tijdens het schilderen ontstaan, net zo vrij en verrassend, teksten bij de beelden, soms enkele krachtige directe woorden, soms een kort gedicht. De vele kunstpoëzie boeken die hij in korte tijd publiceerde zijn nu al collector items.
Door te experimenteren en risico’s te nemen blijft Wouter Stips zich vernieuwen. Ook in zijn glassculpturen, die in het Italiaanse Murano bij Venetië ( beroemd om ambachtelijk geblazen en gevormd glas ) tot leven komen laten een duidelijke ontwikkeling zien. De vrolijke kleurrijke beelden tonen soms een versobering in vorm en kleur.
In de recente schilderijen ziet men een vereenvoudiging van de figuratie en een accent op de gelaagdheid van een schilderij. In vele lagen over elkaar brengt de kunstenaar verf aan, waardoor de verfhuid fascinerende structuren laat zien. Uit deze dynamische gelaagde achtergrond ontstaan geleidelijk vormen. Na vele experimenten, laag over laag, vindt hij de juiste spanning, de balans tussen kleuren en vormen. Zo ontstaan evenwichtige composities.
Na zijn opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam exposeerde Wouter Stips (1944) grafiek en schilderijen, maakte hij animatiefilms in Praag, poppen in Parijs, speelde, schreef en regisseerde theatervoorstellingen en publiceerde verschillende boeken en theaterstukken. Vanaf 1980 legde hij zich toe op het schrijven, regisseren en ontwikkelen van televisieprogramma’s. Na vijftien intensieve televisiejaren besloot hij in 1995 terug te keren bij zijn oude liefde, het vrij schilderen. Als kunstenaar neemt hij deel aan projecten van o.a. Terre des Hommes, Memisa/ Cordaid, het Lilianefonds en de Stichting Kansarme Kinderen. Zijn schilderijen en sculpturen vinden wereldwijd hun weg naar galeries, musea en collectionneurs.
Comments (0)