Quintijn van Eijk
Mijn werk laat zich omschrijven als lyrisch abstract werk veelal grote doeken maar ook meer gangbare maten. Mijn inspiratiebron is de chaos en complexiteit van het leven het bestaan. Het leven is nog steeds een chaos waarin ik ordening dien aan te brengen.
In mijn schilderijen is het op ieder uur van het etmaal tegelijkertijd dag en nacht. Die uitspraak valt staande te houden, maar onverdedigbaar is de stelling van mijzelf, die de chaos beschouwt als een kosmisch gegeven de orde als het werk van mensenhanden.
Het woord chaos is verwant aan ons werkwoord ‘gapen’. De chaos gaapt, is een gapende afgrond, hoeft niets te vertellen, verveelt zich, is een bodemloos vat dat nooit iets voortbrengt dan “Niets”, een ‘Niet-zijn’ dat gaapt van verveling. Een leegte, “niet om te filmen”, zegt men, en niet om te schilderen.
De chaos, een zuigend zwart gat, heeft nooit een nacht voortgebracht. Is zeker niet iets om een woord of een kwast vuil aan te maken.
Wat ik doe als ik schilder , is van andere ”orde” dan de orde en chaos. Mijn titels verwijzen hier dan ook naar o.a. Landscaping, Two Figures, Female Study, Study for Female.. Het schilderij heeft gesproken.
Comments (0)